تئاتر ترن
دیشب به دیدن تیاتر تِرن رفتم.نوشته ای از حمیدرضا آذرنگ و بازیگران زیاد.از بازیگرانِ معروفش میتونم به امیر جعفری و مهراوه شریفی نیا اشاره کنم.قبلش از ظهر با امین رفته بودم نهار و بعدش هم سینما!بعدش هم با امیر و مجید رفتیم کافه نخلستان توی طالقانی و بعدش هم رفتیم یه دست بیلیارد بازی کردیم!
اجرای نمایش ساعت 7 و نیم شب بود و من و صدرا حدود ساعت 7 و 10 دقیقه پارک دانشجو رسیده بودیم و کنار تیاتر شهر یکم ذرت مکزیکی بلعیدیم برای طاقت آوردن در طول دو ساعت نمایش.
تیاتر درباره ی شهدای جنگ بود و اتفاقاتی که بعد از جنگ برای هر کدوم میوفته.هر کدوم از خانواده هاشون داستان مختلفی پیدا میکنند;پدران چشم انتظار،فرزندانی که پدر خود را ندیده اند و شش هفت داستان دیگر.در لابه لای این داستان ها داستانی دیگر هم جاری بود از ساخت مقبره ای برای شهدا در زمان حاضر که بی تفاوتی عواملش نسبت به شهدا را نشان میداد و البته در انتها به یک شهید افغان هم اشاره میکنه که به نظرم یکی از نقاط قوت این کار بود.موسیقی زنده هم در کنار کار بود که با گیتار و افکت های مختلفش اثر را حزن انگیز تر میکرد.فاطمه معتمد آریا و حداد عادل هم مهمانان ویژه ی این برنامه بودند که خب قطعا حضور فاطمه معتمد آریا برای مردم بسیار جذاب تر بود.از اجراهای پایانیِ این نمایش بود و خب در نتیجه توصیه ای نمیشود بکنم برای دیدنش.
