رها نمیکند ایام

راستی الان که تو داری اینو میخونی من هنوزم زندم؟نمیدونم شاید!اما مهمه؟نه.حرف من حالا توی دنیا و یونیورس جاری شده،چه باشم چه نباشم.تلاش میکنیم کسی که دوستش داریم رو خوشحال کنیم.عشق همینه دیگه مگه چیه؟یه نفر رو با همه ی سختی ها و مرارت هاش دوست داشته باشی.حالا سختی هاش هم دل پذیر میشه برات.غیر از اینه؟فردا یه امتحان جنین شناسی دارم.نشسته بودم تو خوابگاه با بچه ها مرز رو گرفتیم دوازده شروع کردیم فکر کردن که آره من فلان نمرم زیره 12 عه مشروط میشم یا نه .یکم اکیپمون خیلی واسه پزشک شدن آماده نیست!باید یکم بیشتر روش کار کنیم :D

مادر رفته مشهد داره واسم دعا میکنه یه چیزی بشم،بابام روزی 30 ثانیه باهام حرف میزنه قربون صدقم میره.شکر خدا.

خدا یه جنین رو چه قدر قشنگ بزرگ میکنه.بعد اون آدم میاد رو این زمین همه چیو خراب میکنه.

دیروز بهش گفتم چرا با اون لات سره خیابون حرف نمیزنی؟گفت میترسم ازش.گفتم خب یه لاته سره خیابون یکم درس خونده شده دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی.تازه اگه سهمیه نداشته باشه که اون درس رو هم نخونده.چرا باهاش صمیمی میشی؟این میز همه جا همینه.آدمان که زندگیتو میسازن

رها نمیکند ایام در کنار منش...