قطار

قطار و تو،سرت بیرون از پنجره،باد تو موهای سیاهت و نورِ خورشید و درختا کنارت.اما تاریکی اینجاست.حالا میفهمم چه قدر همه چیز از قدیم همین بوده.چه قدر همین بودم.