منصفی!

ُسلام.

نمیدونم تا حالا به اسم ابراهیم منصفی برخورد کردید یا نه.ابراهیم منصفی یکی از هنرمندهای قدیمیِ جنوب کشور بود و سال 1361 فوت کرده.فارغ از بحث مرگش که خودخواسته بوده،شخصیت خیلی قوی و خاص هنری ای داشته.اگر به زمان خودش به منصفی نگاه کنید میبینید که واقعا چه قدر با موسیقی های کشورهای مختلف آشنا بوده.یک نکته همیشه منو در این آشنایی ها اذیت میکنه و اون نکته همین ناشناخته بودن این جور آدم ها در این دنیاست.به طور مثال منصفی واقعا تا آخر عمرش زندگیِ سختی رو تحمل میکرده.ولی خب همین الانش هم چه قدر استعداد داریم که چون شناخته نمیشن از دست میرن؟

همین افسردم میکنه!

در آخر یک اجرای سهیل نفیسی بر روی قطعه ای از منصفی میذارم باشد که شما هم عاشقش بشوید!

برای دیدن اجرا اینجا برو

روزنوشت دم عیدی

بسم الله

سلام!

بعد از کنکور که وارد دانشگاه و پزشکی و این حرفا شدم حس کردم شاید یه ذره-فقط یه ذره- از حجم درس های به درد نخور و حوصله سر بر کم بشه!ولی خب شاید مشکل از حوصله ی منه که سره همه چی تند تند سر میره!الانش هم که سه ترم گذشته از درس های علوم پایه سره کلاس ها یه کلمه هم گوش نمیدم تقریبا .بیشتر کتاب میخونم و حس میکنم کلا آدم این درس ها نیستم!فقط یه فایده داشته احتمالا این درس خوندن من که اونم مال عوارضی های جاده ی تهران به زنجانه!حقیقتش از اول هم زیاد اهل درس نبودم اینجا هم از سر بی جایی بیشتر اومدم!رتبم زیر هزار شد و خب نمیدونم این مایه ی شادی من بود یا نبود!فقط میدونم الان اینجام،و هستم!همین!

مرز ادراک،پرتگاهه؟

آداب دنیا

بسم الله

کتابِ آداب دنیا ،نوشته ی یعقوب یادعلی.

ناشر :نشر چشمه

"نسیم،نسیم است حتا اگر برگی را تکان ندهد..." .طرح جلد کتاب در اوج سادگی قرار دارد.پیراهنی آویزان و یک کلید برق و نه هیچ چیز دیگر.با همین جمله روی جلد کتاب مواجه میشوید که با اینکه ساده است ولی کمی ذهن را درگیر میکند.

کتاب با روایت وارد شدن "پروا"به محلی به نام "دنیا" آغاز می شود.این محل جایی است که نویسنده شخصیت های خودش را درون آن جمع کرده و حرف هایش را در غالب آنها بیان میکند.ریتم داستان به علت موضوع حساسش خیلی جذاب است و کشش بالایی برای خواننده دارد.از یک طرف یک داستان عاشقانه ی قدیمی مثل یک زخم کهنه دوباره سرباز میکند و شخصیت های مرموز "دنیا"باعث می شود مشتاق باشید برای خواندن ادامه ی داستان.پروا برای جستجوی نوید به ایران می آید و در این بین از رامین دوست مشترک خودشان که حالا پلیس شده است کمک میگیرد.شخصیت هایی با تفاوت های بسیار ولی با نقطه های مشترکی در کودکی.رامین مشغول به یک زندگیِ خسته کننده ،پروا که حالا بی پروا دنبال یک عشق قدیمی است و نوید گوشه گیر که داستان حول محور اتفاقی است که برایش افتاده و شخصیتش از حرف های دیگر کاراکترها و یادداشت هایش کم کم شکوفا میشود.تقابل این ها با یکسری آدم شاید عجیب در جایی پرت به نام "دنیا"نوعی جذبه ی همیشگی برای کتاب به وجود می آورد.هرچند به نظرم فصل های آخر کتاب درگیر یک تکرار و کمی کسل کننده می شود اما ارزش تمام کردن دارد!

اگر شما هم این کتاب را خواندید یا نظری دارید لطفا برایم بنویسید.ممنون :)